Monique staat voor een leuke uitdaging; voor een langdurig project krijgt ze de gelegenheid om haar eigen team samen te stellen.
Zo op het eerste gezicht heeft ze wel enkele kandidaten op het oog. Collega’s die ze graag ziet en waarmee ze prettig samenwerkt. ‘Klus geklaard’ zou je zeggen, maar Monique weet dat er meer nodig is om het project echt succesvol af te kunnen ronden.
Dus heeft ze eerst bepaalt welke kwaliteiten ze nodig acht om succes te behalen. Op persoonlijk vlak vroeg ze zich daarbij het volgende af: Wil ze alleen mensen waar ze al eens me samengewerkt heeft of is het slimmer om ook onbekenden te betrekken? Hoe zou de verhouding “aanstormend talent” vs. “erkende experts” eruit moeten zien. Etc. Zou het zin hebben om naar de man / vrouw verhouding te kijken? En welke verhouding zou dan het beste zijn? Maakt het overigens verschil? Monique ging op onderzoek uit.
Homogene teams:
Voor Monique zou een team bestaande alleen uit vrouwen het meest comfortabel voelen. Maar ze weet ook dat zo’n team eenzijdig is. Een team met veel van hetzelfde, hoe waardevol deze ene bijdrage op zich ook is. Daarnaast heeft ze al eerder ervaren dat in een eenzijdig team over het algemeen minder wordt toegezien op afspraken en prestaties en een grotere kans is op groepsdenken. Zaken die de uiteindelijke bedoelde resultaten van haar project niet ten goede zal komen.
De mix, heterogene teams
Als Monique onderzoekt wat een gemengd team voor haar zou kunnen doen, komt ze erachter dat het mixen van verschillende eigenschappen en talenten haar team rijker kan maken. Ze ontdekt dat een grotere diversiteit er voor zorgt dat er meer bronnen van onafhankelijke informatie en dus verschillende inzichten beschikbaar is. Door deze diversiteit moet men wel met elkaar in gesprek. Worden de vraagstukken van verschillende kanten bekeken om zo tot de beste oplossing te kunnen komen.
Een die heel waarschijnlijk heel anders zal klinken dan waar een homogeen team ooit op uit zal kunnen komen.
De beslissing van Monique
Alles bij elkaar genomen, besluit ze een gemixt team samen te stellen. Personen aan te trekken die verschillend van elkaar zijn. In achtergrond, ervaring, karakter, maar ook goed te kijken naar de man vrouw verhouding. Ze beseft dat een enkele man in een vrouwenteam, of een enkele vrouw in een mannenteam het verschil niet gaat maken. Ze besluit te streven naar een optimale 50/50 man /vrouw verdeling.
Ze vindt het heel spannend maar wordt gerustgesteld door haar collega die al eerder met dit bijltje gehakt heeft.
‘Ja, een gemixt team kan gedoe opleveren maar niet zoveel als je denkt.’
Verschillen accepteren
Hij zegt: ‘Verschillen geeft wellicht wrijving maar wrijving geeft glans.
Accepteer de verschillen. Doe jij dat, dan doen de anderen dat ook. Hoe meer nadruk je legt op het weerleggen van de verschillen hoe groter deze worden. Feit is dat we nu eenmaal allemaal anders zijn. Niet meer, niet minder.
Laat deze verschillen in je voordeel werken:
Een gemixt team is slimmer
-Samenwerken met mensen die anders zijn dan jij dagen je uit om op een nieuwe manier te denken.
– teamleden van een gemixt team stellen veel vaker belangen van het bedrijf vóór hun eigen belangen
– In een gemixt team blijkt men elkaar veel meer de ruimte te geven om zich te ontwikkelen en aanmoedigen om goede prestaties te leveren.
– Wat leidt tot een betere werksfeer
– In bedrijven met een goede werksfeer wordt effectiever gewerkt wat de productiviteit ten goede komt.
En het team zelf?
Wees ook niet bang dat de teamleden hier wat van vinden. Het is bekend dat men het over het algemeen leuker vindt om in een gemengd team te werken. De sfeer is vaak beter. Men geeft aan beter te kunnen functioneren. Meer te worden uitgedaagd en er meer plezier aan te hebben.
Kortom:
Het gedoe weegt niet op tegen het profijt wat je van een gemengd team zult hebben. Alle lichten staan op groen Monique.
En als laatste tip:
Loop je ergens tegenaan dan bel je Karen gewoon.