Vakantie!!
Een heerlijk woord wat ik, net als velen, associeer met luieren, zon, zee, een fijn boek, genieten van een drankje op het strand, de omgeving en de rust. Het hele jaar kijken we ernaar uit om er even uit te zijn. Om dan na enkele weken weer opgeladen in de dagelijkse gang van zaken te stappen.
Weet je het nog? Nog niet eens zo lang geleden? We waren op vakantie en niemand kon ons bereiken. Af en toe belden we via een betaal telefoon naar huis dat alles goed was en dat was het dan. Men was al blij dat je iets van je liet horen en niemand viel je lastig met dagelijkse zaken want “je was op vakantie”. Dat maakte dat er echt momenten konden zijn waarop we alles even vergaten en volop opgingen in onze tijdelijk leventje. Losgekomen van ons normale leven. We maakten foto’s voor ons vakantieboek om later te herinneren, stuurden een kaartje naar het thuisfront en genoten van de rust en elkaar. We kwamen opgeladen thuis.
De zomer 2015 is begonnen, de vakantieperiode dus ook en de koffers staan wederom klaar om ingepakt te worden. We kijken uit naar onze vrije tijd op onze vakantiebestemming die we nauwkeurig en naar wensen hebben uitgezocht. En wat nemen we mee behalve bikini, zwembroek en zonnebril? Precies! Onze mobiel, laptop, agenda, studieboeken en werk. Want: ”je weet maar nooit” en “daar hebben we nu mooi tijd voor”. Herkenbaar?
Natuurlijk begrijp ik de verleiding en dat het soms nu eenmaal niet anders kan. En misschien voel jij je hier het beste bij. Haal jij op deze manier het beste uit je vakantie. Dat is dan zo en dat mag.
Maar waar is die broodnodige rust als je je dagelijkse leven compleet mee neemt naar je vakantie bestemming? Hoe kun je genieten van de omgeving als je constant verbonden blijft met het thuisfront? De hele dag leuke plaatjes schiet voor je vrienden op facebook, twitter, etc? Je werktelefoon checkt voor het geval iemand belt? Die presentatie afmaakt terwijl je nipt aan je drankje?
Zelf is mij dat een keer ‘overkomen’ en mij is dat niet goed bevallen. Mijn dagelijkse beslommeringen waar ik nou juist uit wilde stappen, gingen gewoon door. Telefoontjes bleven komen want men wist, ze is bereikbaar en kan toch echt wel wat werk verrichten. Tijd zat als je op vakantie bent. Toch?
Bij terugkomst was ik bruinverbrand…Maar uitgerust en opgeladen allerminst!
Dat was een moment dat ik mijzelf beloofd heb om voortaan vakantie op de oude manier te vieren. Onbereikbaar, geen werk, geen dagelijkse zaken en niet meer dan het hoogst noodzakelijke in mijn koffer.
Lukt dat?
OK, ik geef toe, het ligt iets genuanceerder. Helemaal afgesloten zijn is niet mijn ding. Daar word ik nou ook niet echt rustiger van. Dus een compromis is gesloten, de mobiele telefoon gaat mee “voor ‘t geval dat”, en 1 werkgerelateerd boek mag mee maar dat is het dan ook!
Wat zit bij jou in je vakantiekoffer?
Image courtesy of worradmu / FreeDigitalPhotos.net